Παραμονή 15 Αυγούστου στην Ενορία της Κοιμήσεως Θεοτόκου Χαϊδαρίου, πλήθος κόσμου στον Πανηγυρικό Εσπερινό της υπεραγίας Θεοτόκου και την Θεια Λιτανεία της Εικόνας της Παναγιάς μας!!!
ψάλομε:
ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ
Στχ. Μακάριοι οἱ ἄμωμοι ἐν ὀδῷ οἱ πορευόμενοι ἐν νόμῳ Κυρίου.
Ἡ Ἁγνή ἐν τάφῳ κατετέθης βαβαί
ἡ Θεόν ἐν τῇ γαστρί σου χωρήσασα
καί κυήσασα ἀφράστως ἐπί γῆς.
Μαριάμ πῶς θνήσκεις πῶς τῷ τάφω οἰκεῖς
τῆς ζωῆς τόν χορηγόν ἡ γεννήσασα
τούς νεκρούς ἑξαναστήσαντα φθορᾶς
Μέτρα γῆς ὁ στήσας Θεός Λόγος
ἁγνή Χωρητός τή σή νή δυιί ἐγένετο
πῶς ἐν τάφῳ σμικροτάτῳ σύ χωρεῖς.
Τόν ὡραῖον κάλλει παρά πᾶν τούς βροτούς
ἡ γεννήσασα ἀνείδεος φαίνεται
ὑποκύπτουσα θεσμοῖς τοῖς φυσικοῖς
Στίχ. Μακάριοι οἱ ἐξερευνῶντες τά μαρτύρια αὐτοῦ, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ἐκζητήσουν αὐτόν.
Διά σου ὁ Ἅδης ἐγυμνώθη Σεμνή
καί ἡμεῖς δόξαν Θεοῦ ἐνεδύθημεν
πῶς οὔν κύπτεις τοῖς τῆς φύσεως θεσμοῖς.
Διά σου τό κέντρον τοῦ θανάτου Σεμνή
συνετρίβη καί φθορᾶς ἀπηλάγημεν
πῶς οὔν θνήσκεις καί λογίζῃ ἐν νεκροῖς
Χώραν ἀχωρήτου τοῦ θεοῦ Μαριάμ
χρηματίσασαν καί ἅγιον τέμενος
νῦν καλύπτει σέ ἀγρός Γεθσημανής
Ὑπό γῆν κατῆλθες ἐπί γῆς τόν Χριστόν
ἡ κυήσασα ὡς βρέφος θεονύμφει
νά σώσῃ ἐκ θανάτου τούς βροτούς
Στίχ. Οὐ γάρ οἱ ἐργαζόμενοι τήν ἀνομίαν ἐν ταῖς ὀδοῖς αὐτοῦ ἐπορεύθησαν.
Ἀπορεῖ καί φύσις καί πληθύς νοερά
τόν ἐν σοῖ Παρθενομῆτορ μυστήριον
τῆς ἐνδόξου καί ἀρρήτου σου ταφῆς
Ὤ θαῦμα τῶν ξένων ὤ πραγμάτων καινῶν
ἡ πνοῆς μου τόν δοτήρα κυήσασα
ἄπνους κεῖται καί κηδεύεται νεκρά
Ἀποστόλων δῆμος θεαρχίῳ βουλή
πρός σέ ἤκει μεταρσίως αἰρομένος
τοῦ κηδεῦσαι σου τό σῶμα τό σεπτόν
Νοερῶν συντρέχει στρατιῶν ἡ πληθύς
Ἀποστόλοις σύν ἁγίοις κηδεῦσαι σε
τήν Πανάχραντον Μητέρα τοῦ Θεοῦ
Στχ. Ἐξομολογήσομαι σοί ἐν εὐθύτητι καρδίας ἐν τῷ μεμαθηκέναι μέ τά κρίματα τῆς δικαιοσύνης
Ἐξουσίαι Θρόνοι Χερουβείμ Σεραφείμ
Κυριότητες ἀρχαί σύν Δυνάμεσι
Τήν σήν κοίμησιν ὑμνοῦσιν εὐλαβῶς
Θνήσκεις νεκρωθεῖσα ἀνθρώπινῳ Θεσμῷ
ἡ τῆς φύσεως τούς ὅρους νικήσασα
τῷ σῷ τόκῳ Μητροπαρθένε Ἁγνή
Νοεραί σέ τάξεις ἠπλωμένην
νεκράν ὅτε εἶδον ἐκπλαγεῖσαι Πανάχραντε
καλύπτοντο ταῖς πτέρυξιν αὐτῶν
Ὕμνοις οὐρανίοις ἐμελώδουν Σεμνή
τήν τριήμερον ταφήν σου οἱ ἄγγελοι
καί τήν δόξαν ἐμεγάλυνον τήν σήν
Στχ. Τά δικαιώματά σου φυλάξω, μή μέ ἐγκαταλίπης ἕως σφόδρα.
Οὐρανός ὡς ἄλλος ἀνεδείχθη Ἁγνή
δεξαμενή τόν σόν σκῆνος τό ἄχραντον
ἡ ἁγία καί σεπτή Γεθσημανή
Ὅπου γάρ τό σκῆνος τῆς Μητρός τοῦ Θεοῦ
Κατοικεῖ ἐκεῖ χορείαι αὐλίζονται
οὐρανίων οὐσιῶν πανευλαβῶς
Τήν γάρ σήν γαστέρα ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ
πλατυτέραν οὐρανῶν ἀπειργάσατο
καί τήν μήτραν θρόνον θεῖον ἀληθῶς
Τούς τοῦ Λόγου μύστας θάμβος εἶχεν Ἁγνή
σέ νεκράν οὖσαν καί ἄφωνον βλέποντας
χρηματίσασαν Μητέρα τῆς Ζωῆς
Στχ. Ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐξεζήτησά σε μή ἀπώσῃ μέ ἀπό τῶν ἐντολῶν σου
Τάφος μέν καλύπτει τό σόν σκῆνος Ἁγνή
τήν δέ θείαν σου ψυχήν χειριζόμενος
ὁ Υἱός σου ἀγκαλίζεται λαμπρῶς
Βασιλίς καί πόλου καί τῆς γῆς ἀληθῶς
εἰ καί τάφῳ σμικροτάτῳ συγκεκλεῖσαι
ἐγνωρίσθης πάσῃ κτίσει Μαριάμ
Νύμφη τοῦ Ὑψίστου καί Μητέρα σαφῶς
Ἰησοῦ τοῦ Θεοῦ οὐ Λόγου γινώσκομεν
κἀν ἐν τάφῳ σέ ὀρῶμεν ὡς φθαρτήν
Ἄνθος ἀφθαρσίας καί Μητέρα Θεοῦ
οἴδαμέν σε καί κηρύττομεν Ἄχραντε
κἀν ἐν τάφῳ σέ ὀρῶμεν ὡς θνητήν
Στχ. Εὐλογητός εἷ Κύριε δίδαξον μέ τά δικαιώματά σου.
Κλεῖς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἀληθῶς
ἐγνωρίσθης τοῖς πιστοῖς Ἀειπάρθενε
κἀν ὁ τάφος σέ καλύπτῃ ὡς νεκράν
Πύλη σωτηρίας ἐγεννήθης ἡμῖν
Ἀρχηγός τέ νοητή ἧς ἀναπλάσεως
Κἀν ὑπείκης τῇ τῆς φύσεως φθορᾷ
Στάμνον τήν τό μάννα δεξαμενή το
πρίν τό οὐράνιον ὁ τάφος σέ δέχεται
νῦν Παρθένε τήν αἰτίαν τῆς ζωῆς
Ράβδος ἥ τό ἄνθος τό εὐῶδες Χριστόν
ἑξανθήσασα τόν τάφον νῦν τέθαπται
ἵνα φύσῃ σωτηρίας τόν καρπόν
Στχ. Ἐν τῇ ὀδῷ τῶν μαρτυρίων σου ἐτέρφθην ὡς ἐπί παντί πλούτῳ.
Παρά τήν κοιλάδα τοῦ κλαύθμωνος τό σόν
κατετέθη σκῆνος Ἄχραντε σύμβολον
Παρακλήσεως κλαιόντων τῆς ἔκ σοῦ
Ἔνθα γάρ ἡ κρίσις ζώντων τέ καί νεκρῶν
τόσον σκῆνος κατετέθη Πανάμωμε
ὡς δυσώπησις μεγίστη Τοῦ Κυρίου
Σύ γάρ μόνη πέλεις ἐν θνητοῖς ἀληθῶς
Ἀναστάσεως τόν τύπον ἐκλάμπουσα
σύ καί μόνη τῶν πταιόντων ἱλασμός
Θρόνος τοῦ Ὑψίστου γενομένη Ἁγνή
ἀπό γῆς πρός οὐρανόν μεταβέβηκας
μεταστάσα εἰς αἰώνιον ζωήν
Στχ. Ἐν τοῖς δικαιώμασί σου μελετήσω, οὐκ ἐπιλήσομαι τῶν λόγων σου.
Ἤνικα ἐπέστη Ἀποστόλων πληθύς
τῇ κηδεύσει σου βοῶντες ἐκόπτοντο
τήν σήν στέρησιν θρηνοῦντες γοερῶς
Τόν ἐχθρόν σῶ τόκῳ θανατώσασα
πρίν ἀθανάτους εἰς σκηνάς μεταβέβηκας
νεκρωθεῖσα νόμῳ φύσεως βροτῶν
Ἔχαιρον χορείαι οὐρανίων νοῶν
ἀπό γῆς σέ φερομένην δεχομέναι
εἰς οὐράνια σκηνώματα Ἁγνή
Ὡς ἔτεκες πάλαι ὑπέρ λόγον καί νοῦν
οὕτω καί μετέστης νῦν Ἄχραντε
παραδόξως ἀπό γῆς εἰς οὐρανούς
Στχ. Ἀνταπόδος τῷ δούλῳ σου, ζήσομαι καί φυλάξω τούς λόγους σου.
Τέρπονται Παρθένε οὐρανός τέ καί
γῆ διά γάρ Σου τῆς ἑνώσεως ἔτυχον
ὑψωθείσης εἰς τά ἄνω θαυμαστῶς
Περιβεβλημένη νῦν παρέστης Θεῷ
καί πεποικιλμένη ἐν χαρίσιν
ὡς βασίλισσα καί Μήτηρ τοῦ Θεοῦ
Ἄγγελος Κυρίου πρό τριῶν ἡμερῶν
παραγίνεται πρός Σέ τήν Πανάμωμον
τήν μετάστασιν γνωρίζων Σοί τήν Σήν
Προσκομίζει κλάδον φοίνικος Σοί Σεμνή
Σύμβολον τῆς Σῆς ἀνυψώσεως
ὁ Ἀρχάγγελος πεμφθείς ἐξ οὐρανοῦ
Στχ. Πάροικος ἐγώ εἰμί ἐν τῇ γῇ μή ἀποκρύψης ἄπ΄ἐμοῦ τάς ἐντολάς σου.
Ὤ χαρᾶς ἀπείρου ἧς ἐπλήσθης Ἁγνή
τοῦ Ἀγγέλου Γαβριήλ Σοί μηνύσαντος
τήν μετάστασιν τήν Σήν πρός οὐρανόν
Κλίνουσι τούς κλάδους τά τοῦ ὄρους φυτά
καί προσνέμουσι τό σέβας Πανάχραντε
ὡς Δεσποίνη Σοί πληροῦντα τήν τιμήν
Ἅσωμάτων στίφη οὐρανόθεν Σεμνή
τή Σιών πανευλαβῶς παραγίνεται
σύν Δεσπότῃ τῷ οἰκείῳ ἐπί σε
Τῇ σεπτῇ ἐμψύχῳ τοῦ Θεοῦ
κιβωτῷ τολμήσαντος προσψαῦσαι ἀπέκοψεν
ὁ Ἀρχάγγελος τάς χείρας τρομερῶς
Στχ. Ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ ἐπιθυμῆσαι τά κρίματά σου ἐν παντί καιρῷ
Δάκρυσι καί θρήνοις γοεροῖς ἐπί
σοί πᾶσαι αἱ σαί φίλαι ἐκόπτοντο
τήν μετάστασιν μη φέρουσαι τήν σήν
Ὡς ἐκεῖναι τότε καί ἡμεῖς νῦν θερμῶς
ἰκετεύομεν τούς δούλους Σου Δέσποινα
μεταστᾶσα μή ἐάσης ὀρφανούς
Νεῦσον οὐρανόθεν καί ἡμῖν τοῖς ἐν γῇ
καί καταπέμψοντο ἄπειρον ἔλεος
τοῖς τιμῶσι σου τήν κοίμησιν Ἁγνή
Ὤ χαρίτων βρύσις ὤ θαυμάτων πηγή
ὡς ἀμέτρητον το ἔλεος ἔχουσα
μή ἐλλείπης κατοικτηροῦσα ἡμᾶς
Προφητῶν ἁπάντων νῦν πληροῦνται ἐν σοί
αἱ προρρήσεις Παναμώμητε Δέσποινα
μεταστάσῃ εἰς τήν ἄληκτον ζωήν.
Νῦν παρέστης ὄντως καθώς ψάλλει Δαβίδ
ὁ προπάτωρ Σου Πανύμνητε Δέσποινα
ὡς βασίλισσα τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ
Στχ. Περίελε ἄπ΄ἐμοῦ ὄνειδος καί ἐξουδένωσιν, ὅτι τά μαρτύριά σου ἐξεζήτησα.
Ἔδει γάρ σέ ὄντως ἀνελθεῖν εἰς μόνας
οὐρανίους καί σκηνώματα σύσσωμον ὡς παστάδα
Θεοῦ Λόγου καί σκηνήν
Ὄθω μας ἐκλείπει τῆς κηδείας τῆς σῆς
κατά θείαν εὐδοκίαν Πανάχραντε
ὅπως γνῶμεν τήν μετάστασιν τήν Σήν
Προσκυνῆσαι θέλων καί αὐτός εὐλαβῶς
τό πανάχραντον καί ἅγιον σκῆνος σου
εὐρετοῦ γέ τόν τάφον σου κενόν
Πιστοί πάντες δεῦτε καί ἡμεῖς εὐλαβῶς
τῇ κηδεύσει τῆς Δεσποίνης συνδράμωμεν
ἀπαιρούσης ἀπό γῆς πρός οὐρανόν
Ἐξοδίοις ὕμνοις καί ἡμεῖς εἰς τήν ταφήν
τῆς Πανάγνου εὐλαβῶς ἀνυμνήσωμεν σύν ἀνδράσι
θεολήπτοις ψαλμικῶς
Τράπεζα ἡ θεία ἡ βαστάσασα
πρίν εὐθηνίας ἱλασμόν νῦν μεθίσταται
εἰς σκήνωμα τά θεῖα τῆς τρυφῆς
Στχ. Καί γάρ τά μαρτύριά σου μελέτη μου ἔστι, καί αἱ συμβουλίαι μου τά δικαιώματά σου.
Ἡ χρυσή λυχνία ἡ το ἄχραντον
φῶς δεξαμενή νῦν εἰς ὕφος ἀνάγεται
εἰς σκηνήν ἐνδοτέραν τοῦ Θεοῦ
Κλίμαξ ἡ ἁγία ἥν προειδέσα
φῶς Ἰακώβ δι’ ἧς κατέβη Ὕψιστος
ἀνυψοῦται ἀπό γῆς πρός οὐρανόν
Γέφυρα ὑψοῦται ἡ μετάγουσα
πρίν ἐκ θανάτου πρός ζωήν τήν ἀκήρατον
τούς θανόντας παραβάσει τοῦ Ἀδάμ
Νῦν οὔν συγχορεύει οὐρανοῖς τά ἐν
γῆ καί ἀνθρώποις συναυλίζονται Ἄγγελοι
Σοῦ Παρθένε μεταστάσῃς πρός Θεόν
Ἤλαμπας ἡ θεία τοῦ ἀρήτου φωτός
φρυκτῷ ροῦσα οὐρανόθεν τούς δούλους σου
μή ἐλλείπεις Ἀγαθή τοῖς ἐπί γῆς.
Ὡς νεφέλη κουφή ὑψουμένη Ἁγνή
μεταρσίως πρός Θεόν τῶν χαρίτων σου
ἀεί ραινετάς ψεκάδας ἐφ’ ἡμᾶς
Στχ. Ἐκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου, ζῆσον μέ κατά τόν λόγον σου.
Ἐν εὐδίῳ ὅρμῳ τῆς ἀρρήτου χαρᾶς
νῦν ὁρμοῦσα ἐπί κούρει Θεόνυμφε
καί ἡμῖν χειμαζομένοις ἐπί γῆς
Ἐν σκηναῖς Ὑψίστου κατοικοῦσα Ἁγνή
τήν σκηνήν ἐν ᾖ Θεός μεγαλύνεται
ἐν γῇ σκέπε λυτρουμένη πειρασμῶν
Βασιλέων σκῆπτρα ὀρθοδόξων Ἁγνή
καί λαοῦ σου εὐσεβοῦς κέρας κράτυνον
ὡς δεσπόζουσα ἁπάντων τῶν κτιστῶν
Ὥσπερ ἐπί πόλον οὐρανοῦ Ἀγαθή
τόν ἀσάλευτον ὀρῶσιν οἱ πλέοντες
οὕτω πάντες ἀτενίζομεν πρός σε
Ἱερέων πέλεις καύχημα εὐλαβῶν
ἐκκλησίας τό κραδάντον στήριγμα
καί ὁσίων ἀσκητῶν ἡ ἀρωγός
Καί Θεοῦ Μητέρα καί Παρθένον Ἁγνήν
οἱ ὀρθόδοξοι ἀεί σέ κηρύττομεν
καί δοξάζομεν τό κράτος σου Σεμνή
Στχ. Ἐνύσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπό ἀκηδίας, βεβαίωσον ἐν τοῖς λόγοις σου.
Ποταμούς χαρίτων ἀναβρύει
ἡμῖν ὁ σός τάφος καί πηγάζει ἰάματα
κἀν τοῦ σκήνους σου ὀρᾶται νῦν κενός
Ἐπί σέ θαρροῦμεν οἱ πίστοι οἱ ἀσφαλῶς
ὡς πρεσβείαν πρός τόν Κύριον ἔχοντες
ἀπροσμάχητον καί σκέπην κραταιάν
Κοινῷ νοῦς γενέσθαι καί ἡμᾶς Ἀγαθή
βασιλείας τοῦ Υἱοῦ ἀξίωσον
μεσιτεύουσα ἀλήκτως πρός αὐτόν
Εἰ γάρ παραβάται τῶν αὐτοῦ ἐντολῶν
καθ’ ἑκάστην ἀνοήτως γινόμεθα
ἀλλοῦ δέ ποτέ ἀρνούμεθα Αὐτόν
Ἀγαθή γάρ ὄντως Μήτηρ οὖσα Υἱοῦ
ἀγαθοῦ καί φιλάνθρωπου ἀγάθυνον
ὡς φιλάγαθος Παρθένε καί ἡμᾶς
Δόξα Πατρί, καί Υἱῷ, καί ἁγίῳ Πνεύματι.
Ἀνυμνοῦμεν Λόγε σέ τῶν πάντων τόν Θεόν
Σύν Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ Σου Πνεύματι
Καί δοξάζομεν οἱ πάντες εὐσεβῶς
Καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μακαρίζομεν σέ Θεοτόκε Ἁγνή
καί τιμῶμεν τήν ἁγίαν σου κοίμησιν
καί τήν ὕψωσιν ἐκ γῆς πρός οὐρανόν
Καί πάλιν: Ἡ ἁγνή ἐν τάφῳ…
(Πλούσιο φωτορεπορτάζ)
